عکس خانوادگی با جناب آقا
تهمینه میلانی، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی، کاریکاتور یا کارتونی از هنرمندی کوبایی را در اینستاگرامش به اشتراک گذاشته و نوشته:
«🦋 اثری پرمفهوم از آنجل بولیگان؛ کارتونیست کوبایی
اینطور که به نظر می‌یاد، وضعیت زنان کوبایی از زنان ما بدتره!»
در این کاریکاتور زنی قدرتمند را می‌بینیم که بار خانواده [شوهر و سه کودکش] بر دوش اوست. حضرت آقا، جناب شوهر، مرد سبیلو و پر مو و گردن کلفت و هیکل‌داری است که عاشقانه همسرش را بغل کرده [یا در بغل زنش است] و ظاهرا از داشتن این خانواده راضی و خشنود است. در چهره زن درد و خستگی و نفرت و بیزاری دیده می‌شود.
این تصویر تا کنون از سوی دنبال کنندگان اینستاگرام تهمینه میلانی بیش از ۲۸ هزار بار لایک شده و دارای ۵۵۸ نظر می‌باشد!
چند دیدگاه دنبال کنندگان اینستاگرام تهمینه میلانی:
مهدی صنعت‌جو: «اگه بخوایم با این نگاه صفر و یک شما به دنیا نگاه کنیم، پس نتیجه می‌گیریم این مردانِ هیولایی که در جامعه ول هستند، نتیجه‌ی تربیت اشتباه مادرانشون هست؛ و این یعنی اینکه شما بجای له کردن مردهای بد و خوب با هم، بهتره یه مقدار هم فرهنگ صحیح مادری و تربیت فرزند رو جا بندازین تا در آینده، هیولاهای کمتری ببینیم. موفق باشید»
.
مهسا نورالدین: «ماهم داریم کم کم مشغول بزرگ کردن یه عده بچه ننه با عنوان همسر تو زندگیامون می‌شیم»
.
مجید پرهیزکار: «از مفهوم آن متنفرم»
.
ندا صالحی به مهدی صنعت جو: « در اینکه خیلی از مادران در تربیت نه تنها پسران (با دادن اعتماد به سقف و اینکه تو جنس اول و بهترین و سرتر از خواهر و همسر آینده ات هستی و… داری) بلکه حتی دختران (تو باید سکوت کنی و از برادر و شوهر و پدرت حرف شنوی داشته باشی و مطیع باشی و تمکین کنی و جنس دوم و ضعیف هستی و…) اشتباه‌های جبران ناپذیری می‌کنن شکی نیست، اما مشکل اون دید اشتباهی هست که می‌گه تربیت فرزند فقط وظیفه مادر هست، اونم در حالی که حضانت اون حق پدر هست. به همین مسخره گی و افتصاحی و زشتی»
.
پرهام جعفری: «دختر بودن، زن بودن سخت است. هر روز در روزنامه می‌خوانی آتنا را با تمامِ نُه سالگیش بُردند و خوردند و كُشتند و تو شاید بعدی باشی…
دختر بودن سخت است تو باید هر لحظه مراقبِ هوس و غریزه فردِ دیگر باشی. آخر می‌دانی، این جا تنت را از رويِ عشق هم که در اختیارِ دیگری بگذاری، آخر سر تو هرزگی کرده‌ای و او چند ساعتی جوانی…
این جا دو بار که بیشتر و بلندتر از حالتِ عادی بخندی، دکترهای متخصصی داریم که برایت آزمایشِ هرزگی می‌نویسند، یک بار هم که ساکت باشی به آنی نسخه‌ی افسردگی‌ات را آماده می‌کنند…
اینجا دختر بودن خیلی سخت است، جورِ کمربند‌هايِ شُلِ کارخانه‌ی چرمِ مشهد را هم ما پس می‌دهیم، به قدری جور پس داده‌ایم که همه را پر رو کردیم، از رنگ رزِ نزول خورِ دشت پارس آباد، تا هر حرامزاده‌ی دیگری که اختیارِ عقل و کمربندش در دستش نیست.
آره دختر بودن، این جا سخت است، اما حس کنم مردانگی سخت‌تر باشد، لابد سخت است که با دیدنِ دخترِ نُه ساله‌ای چنان فشاری به غریزه‌ات می‌آید که فشارش را به گلوی یک ملت می‌اری. لابد سخت است که یک روز خبرِ تکه تکه شدن از ورامین می‌آید یک روز از پارس آباد. لابد سخت است که یک روز با چشم هايِ بی‌شرفت در خیابان مرا آبستن می‌کنی، یک روز با نگاهِ هرزه‌ات ده دقیقه پیاده روی در خیابان را برایم غیر ممکن.
نمی‌دانم اینجا زن بودن سخت است یا مرد بودن، اما من دیگر توان ندارم که تو ناتوان باشی و بنده‌ی هوس‌ات انسانیت را به ضعف و زیونی بکشانی، آنگاه دیگران مرا ضعیفه خطاب کنند. من دیگر طاقت این یک قلم را ندارم. ضعیفه تویی!»
.
عشق گل: «بامزس. ولی یه چیزی هم نشون می‌ده اون قدرت زنه. از قدرت زنا بگیم یه کم. همش از بدبختی زنا نگیم. مردها هم بدبخت زیاد دارن حتی واقعا خیلی بدبخت‌تر از ما زنا. مردای خیلی جوون گوشه خیابون تو سرما می‌میرن ولی ی زن همیشه یکی هست کمکش کنه. اون مردای جوون ب ظاهر پیر بدبخت ک خیلی هم زیادن هم قابل توجهن»
.
نگار نکاحی به مهدی صنعت‌جو: «یه نفر مث خانم میلانی توی دنیای مرد سالار اومده صدای بانوان ایرانی شده، چرا با این حرص می‌گین (له کردن مردان خوب و بد)، مردان بد همیشه شماتت خواهند شد، حالا یکی پیدا شده صدای نشنیده و خفه شده‌ی دخنران و زنان ایران باشه، امثال شما با دنبال مقصر گشتن نمی‌تونین ساکتش کنین، چرا عصبانی و شاکی هستید ازین فریادی که ازین طریق داره نمایش داده می‌شه؟ بسه دنبال مقصر گشتن، یکم وجدان اخلاقی داشته باشین و بانو میلانی رو حمایت کنین و مثل خیلی مردان باوجدان دیگه همدل باشید.»
.
ام‌اچ وای: «تو ایران عکس این قضیه است. سنگینی رو دوش مردها بیشتره»
.
سیاوش: «چه مفهومی داره؟ اگه منظور از مفهوم اینکه همه چیزو خانومها دارند به دوش می‌کشند، باید بگم که برای خودتون نوشابه باز کردید. خانومها فقط خوردن و خوابیدن و غر زدن و در نهایت هم خیلی بهشون فشار بیاد طلاق گرفتن و دست اخر مهریه بگیرن، یه ماشین بندازن زیره پاشون، برن دور دور کنند و بلد هستند.»
.
مونا: «آویزان بودن مردا نتیجه‌ی اشتباه مادرانی است که پسر براشون همیشه نسل برتره»
.
نفیسه جوان: «من یک زن ایرانی تحصیل کرده و شاغل هستم و از شرایطی که دارم راضیم و به اهدافی که داشتم رسیدم نمی‌شه خانم میلانی از طرف همه زنان ایرانی صحبت کنید»
.
افشین نیک: «اصلا!! دیدگاهتون را عوض کنید، این یعنی بار عاطفی، عشقی، احساسی و اتحاد خانواده بدون شک بر دوش نیمه‌ی مونث جهان است، آنرا بزرگ کنید، حفظ کنید و مراقبت نمایید، نیمه مونث جهان هم وظیفه‌ی خطیری دارند 🌺🌺🌺🌺»
.
بشارت صابری: «تازه اقاهه چه تلاشی می‌کنه که بالاتر از خانمه باشه»
.
حوری: «چطور فقط با یک عکس می‌شود به یک تحلیل راجع به کوبا و وضعیت زنان رسید. خانم میلانی اینگونه. قضاوت اشتباه هست»
.
مهرداد: «پدر که باشی هیچ جایی زیر پایت نیست، پدر که باشی پیر نمی‌شوی ولی یکروز بی‌خبر تمام می‌شوی، سلامتی خمیده ترین ایستاده دنیا»
.
فاطمه: «زن ستون خانواده… چه ستون سخت و محکمی…»
…
اینستاگرام تهمینه میلانی
instagram.com/tahminehmilani
آنجل بولیگان
آنجل بولیگان «Angel Boligán Corbo» متولد ۱۰ مه ۱۹۶۵ در سن آنتونیو دلوس بنوس، هاوانا، کوبا می‌باشد و از سال ۱۹۹۲ در مکزیک زندگی می‌کند.
جالب است که بدانید که آنجل بولیگان تصویر بالا را با عنوان «عکس خانوادگی با جناب آقا» حدود دو هفته پیش در اینستاگرام به اشتراک گذاشت و تا کنون فقط ۷۰۹ نفر آن را لایک کردند و ۱۳ دیدگاه دارد!
اینستاگرام آنجل بولیگان
instagram.com/angelboligan